01, 06, 2008.
ဘယ္သူလုပ္ေနသလဲ…
ဘာေတြလုပ္ေနသလဲ…
ဘယ္ကုိေရာက္မွာလဲ…
ဘယ္လုိယုံရမွာလဲ…
ဖန္တရာေတေနေအာင္ေမးၾက
ေရးၾက ေတြးၾက ဆဲၾက ဆုိၾက
ႏွိမ္႔ခ်ပုတ္ခတ္ၾက နာမည္ယူေျပာဆုိၾက
ဇမၺဴတလူ လူတြင္က်ယ္လုပ္ျပ
အရည္မရ အဖတ္မရ ျငင္းခုန္ၾက
အေျဖမထြက္ၾက အေသသတ္ၾက
ဟုိမွာေတာ႔ အစာျပတ္ေနၾက၊ ေရငတ္ေနၾက…
ဒါေတြေမးေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ
အျပစ္မဲ႔ လူသားတစ္ေယာက္ ေသဆုံးလြင္႔ေပ်ာက္သြားႏုိင္တယ္
ဒါေတြ ေရးေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ
ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ ေရထဲမွာ ကယ္သူမဲ႔ ေမ်ာပါသြားေနႏုိင္တယ္
ဒါေတြ ေတြးေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ
လာကယ္မယ္႔ စက္ေလွကုိ ေစာင္႔ေနတဲ႔ မိန္းကေလးတစ္ဦး သစ္ပင္ထက္က လိမ္႔က်သြားႏုိင္တယ္.
ႏုိင္ငံေရးလုပ္တယ္ မလုပ္ဘူး
လုပ္စားတယ္ မလုပ္စားဘူး
ပါ၀ါရွိတယ္ ပါ၀ါမရွိဘူး
ငါ႔ႏုိင္ငံေရးမွတ္တမ္းမ်က္ႏွာစာေတြ ဒီေလာက္ထူတယ္
နင္႔လုိ ႏုမွည္႔မဟုတ္ဘူး
ဒီလုိ ျငင္းခုန္ေဘးတီးေနရင္း
ငါတို႔ ေရႊျမန္မာျပည္ အညြန္႔က်ိဳးေနရျပီ…
မင္းလည္းမင္းလုပ္ႏုိင္တာမင္းလုပ္
ငါလည္း ငါလုပ္ႏုိင္တာ ငါလုပ္မယ္.
သူလည္း သူလုပ္ႏုိင္တာ သူလုပ္ပါေစ.
ႏုိင္ငံေရးသမားလည္း လူပဲ
စစ္ဗုိလ္လည္း လူပဲ
ေက်ာင္းသားလည္း လူပဲ
ေတာ္လွန္ေရးသမားလည္း လူပဲ
လူရဲ႔တန္ဖုိးကုိ ပညတ္ေတြနဲ႔ မတုိင္းတာနဲ႔
ရင္ဘတ္ထဲက ပရမတ္ကုိ ျမင္ေအာင္ၾကည္႔
စစ္ဗုိလ္ဆုိတုိင္း လူဆုိးလုိ႔ မသတ္မွတ္ႏုိင္သလုိ
ဒီမုိသမားဆုိတုိင္းလည္း အထင္ၾကီးလုိ႔ မရဘူး
အခြင္႔အေရးသမားဟာ အခြင္႔အေရးကုိပဲ ေမွ်ာ္တယ္
တကယ္လုပ္သူဟာ လုပ္စရာရွိတာကုိပဲ လုပ္တယ္.
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ႏွိမ္႔ခ်ၾက
ပုတ္ခတ္ၾက၊ မေအနွမတုိင္းထြာဆဲေရးၾက
အုိးမည္းသုတ္ခံထားရတဲ႔ အိမ္ၾကက္ေတြ
လည္စင္းခံရမယ္႔ ရက္ကုိ အတူတူခ်ီတက္သြားၾက…
မင္းနဲ႔ငါ လမ္းေၾကာင္းမတူေပမယ္႔ ဦးတည္ခ်က္တူတယ္
ဒါဆုိ မင္းပါးစပ္ကုိပိတ္
ကုိယ္႔လိပ္ျပာကုိယ္ငုံ႔ၾကည္႔လုိ႔
ႏွလုံးသားထဲက မနာလုိမႈေတြ၊ ျပိဳင္ဆုိင္မႈေတြကုိ
နာဂစ္နဲ႔ ေဆးေၾကာျပလုိက္ပါဦး…
မင္းလုပ္ႏုိင္တာ မင္းလုပ္
မင္းလုပ္တာကို သမုိင္းက ေမာ္ကြန္းထုိးမယ္
မင္းကုိယ္တုိင္ေတာ႔ ၀င္ေရးဖုိ႔ မၾကိဳးစားနဲ႔
လုပ္မျပနဲ႔
တကယ္လုပ္ၾက…
ေဒါသထြက္ေနရုံ၊ ခံျပင္းေနရုံ၊ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနရုံ ၀မ္းနည္းပူေဆြးေနရုံနဲ႔ မျပီးပါဘူး... ေမွာင္လွခ်ည္လားလုိ႔ ျငီးတြားအျပစ္တင္ေနမယ္႔အစား ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႔ လက္ထဲက ဖေယာင္းတုိင္ေလး တစ္တုိင္စီေလာက္ကို ထြန္းညွိလုိက္ၾကရေအာင္....
မုန္တုိင္းေဘးကုိ အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ကူညီၾကပါ..
